2035'te Biopharma İçin Üç Öngörü

23 Ekim'de Vivek Ramaswamy BIIS zirvesinde bir konuşma yaptı. Konuşma herkesi derinden etkiledi. Konuşmasının güzelliği, şirketinin 3 milyar dolardan fazla kazanmayı başarması değil, vizyonumuzu daha geniş bir seviyeye taşımamız gerektiğidir. Biyofarmasötik endüstrisinin önümüzdeki 20 yılda nasıl görüneceği konusunda büyük bir öngörüde bulundu ve bunun Çin için de geçerli olduğunu düşünüyor. Belki, "Vivek'in üç öngörüsü" diyebiliriz.

Aşağıdaki, Vivek Ramaswamy'nin 2018 BIIS Zirvesi'ndeki konuşmasından bir alıntı.

Ⅰ. "Büyük ilaç"; olmayacak.

Yatırım ve geri dönüş açısından geleneksel model, geri dönüşünü klinik deneme miktarına, pazar paylarına ve dış birleşme ve satın almalara göre tahmin ederken, yeni model araştırma ve geliştirmeye daha fazla önem vermektedir. Gelecekte geleneksel model etkinliğini kaybedecek ve yeni model biyofarmasötik endüstrisi için daha uygun olacaktır. Bu nedenle, büyük ilaç mevcut olmayacak.

Birçok şirket, yeni ilaç alınana kadar farklı kanallardan kar aramayı düşünmüyor, ya da bazı ilaç araştırma ve geliştirme şirketleri satın alınacak şekilde inşa edildi. Şirketin kendisi tarafından yeni ilaçlar geliştirmesi veya şirket tarafından edinilmesi, nakit akışı sağlayacaktır. Örneğin, bir şirketin enerjisini ve sermayesini yeni ilaçlar geliştirmeye odakladığını ve her yıl 5 milyar dolar yeni ilaç geliştirmek için harcadığını varsayalım, o zaman başka bir şirketin şirketi birleştirmek için ortalama% 60 (7 milyar dolar gibi) prim ödemesi gerekiyor. Saf araştırma ve geliştirme, saf birleşme ve satın alma gibi düşük bir yatırım getirisine sahiptir.

Tahminime göre, gelecekteki pharmalar fonlarının bir bölümünü araştırma ve geliştirme için harcayacak ve fonun geri kalanı olgun biyoteknoloji şirketleri satın almak için kullanılacak. Bu şekilde, fon aslında bir şirketin hızla yeni teknolojiye kavuşmasına ve daha yeni teknolojilerin ve endüstriyel dönüşümün ortaya çıkmasına yardımcı olabilir. Geleneksel modelin ve yeni modelin birleşimi, yalnızca farmakolojik araştırma ve geliştirmeyi desteklemiyor, aynı zamanda biyoteknoloji şirketlerinin geliştirilmesine de yardımcı oluyor.

Ⅱ. İlaç şirketleri sadece uyuşturucu satışı ile elde edilecek gelirle değil.

2035 itibariyle, ilaç, uyuşturucu ve diğer bazı kanalların satışı ile önemli miktarda kazanç elde edecektir.

Ticarileşme açısından ticari satış şu anda Amerika ve Çin dahil olmak üzere birçok ülkede şirket pazarlama ekibinin pazarlama kapasitesine bağlıdır. Bununla birlikte, gelecekteki ticarileştirme artık ilaçları hastanelere (doktorlar) tanıtan ilaç temsilcilerine dayanmayacak. Gelecekte, pharmalar, hastaların doktorlardan daha iyi hizmet almalarına yardımcı olacak bazı araçları teşvik edebilir. Hastalar bu araçları, farklı kanallardan ürün ve hizmeti deneyimlemek için kullanabilirler.

Bu, gelecekteki pharmaların yalnızca uyuşturucu satarak kar elde etmekle kalmayacak, aynı zamanda hastalara uyum oranlarını iyileştirmek için çeşitli hizmetler sağlayacağı anlamına da geliyor. Bu, hastalara tıbbi hizmetler sunmayı ve doktor çalışmalarını geliştirmeyi kolaylaştırır. İlaç ayrıca doktorlar ve hastalar arasında daha rahat ve verimli iletişim kurmanıza yardımcı olacak bazı araçlar da üretebilir. Bunu yaparak, tüm ilaç endüstrisinin pazarlanması daha kolay olacak ve pharmalar, doktorlar ve hastalar için faydalı olacaktır.

Ar-Ge yatırımları açısından, gelecekteki ilaç Ar-Ge fonu kaynağı sadece ilaç yatırımına, devlet fonuna ve girişim fonu yatırımına bağlı olmayacak ve sigorta şirketinin fonu da fon kaynağının büyük bir parçası olacaktır. Gelecekte yirmi yıl boyunca sigorta şirketlerinin tıp endüstrisine girmesi gibi pek çok vaka olacağını düşünüyorum, örneğin sağlık sigortası şirketi morbiditeyi düşürmek için yeni bir tedaviye yatırım yapıyor ve hayat sigortası şirketi yaşam süresini uzatmak için yeni bir tedaviye yatırım yapıyor -span. Bunun yerine, bugün yaptıklarını alakasız güvenlik yatırımı gibi yaparlar.

Gelecekte, sadece pharmalar biyoteknoloji şirketlerine yatırım yapmayacak, aynı zamanda sigorta şirketleri de daha fazla biyoteknoloji şirketlerine yatırım yapacak. Araştırma ve geliştirmeye katılmak için şaşırtıcı miktarda paraya ihtiyaç duyan şirketlerin sigorta şirketinden fon sağlamayı düşünebilecekleri tavsiye edilir.

Endüstriyel entegrasyon konusunda, pharmaların çoğunun, Alfabe ― Şemsiye Şirketi'ne benzer şekilde gelecekte yepyeni bir model benimseyeceğini düşünüyorum. Alfabe, holding araştırması yapısını Google araştırmalarını, YouTube'u ve diğer ağ sübvansiyonlarını AR-GE yatırım departmanından ayırmak için benimsemiştir. Bize Google Inc’in birçok sübvansiyona sahip olduğunu ve her sübvansiyonun yeni bir teknolojiyi temsil ettiğini gösteriyor.

2035 civarında, bazı büyük çaplı pharmaların birleşik bir grup olarak var olacağını ve bazı küçük biyoteknoloji ve sağlık teknolojisi şirketlerinin ana şirketi olacağını göreceğiz. Alfabe, Silikon Vadisi'nde böyle bir biçimde var olmuştur ve Tencent de Çin'de benzer yapıyı benimsemiştir. Ancak şimdiye kadar tıp sektöründe benzer bir yapı yok. Geleneksel pharmalar şimdi montaj baskısıyla karşı karşıya. Tahminime göre, gelecekteki fharmalar benzer bir yapıya sahip olabilir ve bazı organizasyon şirketlerinden şirket organizasyon modelini öğrenmeleri gerekir. Bu tür değişiklikler sadece pharmalarda değil, aynı zamanda sağlık sektöründeki şirketler de gerçekleşecek.

Ⅲ. Biopharma "ortak eylem problemlerini" ortadan kaldıracaktır; şu anda sektöre saldıran.

2035 yılına kadar, pharmalar "kolektif eylem problemlerini" ortadan kaldıracaklar; ilaç endüstrisinde. Örneğin, veri adası sorunu çözülecektir. Tıp endüstrisinin veritabanı, diğer veri tabanları, belki de klinik öncesi veriler, klinik veriler veya tıp endüstrisinin genel veri tabanları ile bağlantılı olacaktır.

Şu anda, her veritabanı neredeyse bir ada olarak var. Bağımsızlar ve birbirleriyle bağlantı kurmuyorlar. Veriler bir şirket içindeki farklı bölümler arasında paylaşılmaz. Aslında, veriler paylaşılabilirse, hastalar daha doğru seçilebilir. İlaçların pazarlama sonrası verileri, operasyon talimatlarını düzenlemeye, klinik yan etkiyi maksimum ölçüde azaltmaya ve daha iyi ürünler geliştirmek için erken çalışmalara yardımcı olabilir.

Amerika'da pek çok bağımsız kapalı veritabanı var. En soldaki veri tabanları, ilaç dağıtımcılarına hizmet vermek için bazı veri tabanları, pharmalara hizmet vermek için bazı veri tabanları ve araştırma laboratuarı için veri tabanlarıdır. Orta veritabanları, sağlık bilgilerini yöneten ilgili şirketler için bu veritabanlarıdır. En sağdaki veritabanları, bazı uygulama veritabanları, hizmet sağlayıcısına yönelik bazı veritabanları, bazı sigorta şirketine hizmet veren veritabanları vebiyomedikal şirkete hizmet vermek için bazı veritabanları.

Şimdi, bu veriler yalnızca mevcut müşterilerine yardımcı olabilir. Aslında, değerleri sınırsızdır. Bu veriler birbiriyle bağlantılıysa, değerleri sonsuz olacaktır. Onların kapalı olması üzücü.

Amerika'da bir depo şirketi olan Datavant bu modeli benimsemiştir. Belki Çin de benzer bir modeli benimseyebilir. Bir yazılım olan Datavant, şirketin güvenlik duvarı içindeki hastaların gizliliğine saygı gösterebilir ve bu arada hastaların uyumluluğunu artırabilir. Kim olduklarını bilmesek de, aynı hastalıktan muzdarip olan hastaları "duyarsızlaştırma" yoluyla algılayabiliriz.

Şimdi, bazı EMR içerikleri (Elektronik tıbbi kayıt) Datavant tarafından toplanmıştır. Şu anda, platform haftalık ölüm verilerinin% 80'ini, hastalar ölmeden önce ilaç yönetim kaydını gösterebiliyor ve sağlık sigortası talep edebiliyor. Bazı şirketler bilgi kapatma problemini çözebilir. Ancak Çin bu sorunu çözmedi. Çin’in bilgi sorununu kademeli olarak çözeceğine inanıyoruz.

Başka bir örnek, tıp endüstrisinde kolektif eylem ile ilgilidir. Nitekim, dünyadaki birçok pharma şuanda tekrarlayan işler yapıyor. Enerji ve paralarını sınıfta en iyisini bulmayı umarak ilaç araştırma ve geliştirme için aynı yöne koyarlar.

Şu anda, yeni ilaç geliştirme modeli, plaseboya (ya da mevcut tedavilere) kıyasla, yeni bir ilacın klinik verilerinin FDA standardı ya da diğer düzenleyici kurumların standartlarına uygun olması halinde onaylamış olmasıdır. Bununla birlikte, onay otoritesi birçok benzer ilacın piyasaya girmesine izin verebilir. Doktorlar etkinliklerini araştırmayı ve karşılaştırmayı ummaktadır, çünkü aynı etkinliğe sahip beş ilacın aynı hastalığı hedeflemesi muhtemeldir. Açıkçası, bu tekrarlayan bir iştir ve bu bir kaynak israfıdır. Bazı şirketler, en sonunda sınıfının en iyisini bulma umuduyla, klinik aşamadaki ilaçların kafa kafaya karşılaştırmasını yapar.

Sınıfında en iyiyi bulmak için büyük miktarda sermaye yatırıldığında, neden onu diğer alanlara harcamıyor veya yeni teknolojiye yatırım yapmıyorsunuz? Veya, sınıfın başlarında en iyisini bulabilen bir teknoloji var mı? Bu şekilde, şirketler paralarını yeni moleküllere yatırım yapmak veya yeni endikasyonlar geliştirmek için harcayabilirler.

Günümüzde ilaç endüstrisinde tekrarlayan işler büyük bir problemdir. Ancak, bu eylemin şirketler için yararlı olduğu açıktır. Bunu yaparak, büyük işletmeler daha iyi kaynak dağıtımı için daha fazla kaynak bırakabilir. Küçük ve orta ölçekli işletmeler için, farklı alanlarda tekrarlanan klinik deneyler yaparlarsa çok paraya mal olur. 100'den fazla PD-1 / PD-L1 inhibitörünün şu anda klinik denemeler geçirdiğini duydum ve bunların çoğunun tekrarlayan çalışmalar olduğunu tahmin ediyorum.

Yeni bir nesil olarak Çin ile yeni bir bölüm açmayı umuyoruz. Sıfırdan yepyeni bir endüstriyel sistem kurmaya istekliyiz ve Çin'deki işletmelerle yakın işbirliği kurmaya hazırız. Burada heyecan verici fırsatlar olduğunu düşünüyoruz.

Axovant Sciences CEO'su Vivek Ramaswamy; Roivant Sciences Başkanı ve CEO'su; Tekmira İlaç San. Ve Tic. A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanı; Campus Venture Network'ün kurucu ortağı (2009'da satın alınan bir teknoloji şirketi); Biyoloji Lisansı, Harvard Üniversitesi; Yale Üniversitesi, Hukuk Doktoru.